Για ποια αλήθεια μιλάμε
Πόσες φορές να νιώσει η καρδιά
σαν θάλασσα...
Μονάχα μια φορά η δύναμη σμιλεύει
σαν το θεό την πέτρα.
Κάποτε, η αλήθεια, ήταν Αρετή…
ποιος να θυμάται;
Τώρα, το εύκολο είναι, ύπνος βαθύς,
σαν την επιστροφή στην παιδική ηλικία,
μεσ’ τα σβησμένα φώτα
μιας συνείδησης ανύπαρκτης.
Αλήθεια,
τι έφταιξε
κι έγινε η αλήθεια ψέμα;
Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
ισως γιατι ποτε αληθεια δεν ηταν....
ε;;;;
καλως ηρθες πάλι
@Μαρίνα...
Η αλήθεια φωτίζει τα θέλω μας, γι αυτό πικραίνει όταν παρουσιάζει κρυφές σκέψεις που δεν μας συμφέρουν...
Θα βρίσκομαι εδώ πιο συχνά
την αντεχουμε λες την αληθεια;εμεις οι ιδιοι την δικη μας αληθεια την αντεχουμε;
Δημοσίευση σχολίου