Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2008

Θάλασσα κόκκινη


Δυνάμωσε ο καιρός
τα χρόνια δεν μυρίζουν Άνοιξη
και είδα
και άκουσα
και ένιωσα
μπερδεύτηκα και μπέρδεψα
ιστούς και λόγια
και χάρηκα και πόνεσα
και κέρδισα και έχασα

Δυνάμωσε το φως και ούρλιαξα
πάνω σε κάθε κύμα που μ' έλιωνε
τρυφερά
και τ' όνειρο ασπρόμαυρο
θρέφει αξίες και δίνεται
σε μοναξιές που αγκαλιάζουν πάντα
πνοές και δάκρυα λησμονημένα
τα πάντα εκεί
σε είδωλο καθρέφτη
ανυπεράσπιστες αρνήσεις
απουσίες, ακατάληπτες αυταπάτες
επερχόμενος δεσμός η λήθη
μέσα σε μια νύχτα όλη κι όλη
θάλασσα κόκκινη

6 σχόλια:

kalynama είπε...

θρέφει αξίες και δίνεται
σε μοναξιές που αγκαλιάζουν πάντα...

το όνειρο...

Ειλικρινά πανέμορφη κατάθεση ψυχής...
Και το τραγούδι.. πόσο πολύ αγαπάμε... μπορούμε άραγε να το δείξουμε με κάθε λεπτομέρεια;....

Καλή σου ημέρα :-)

ενοχες διαδρομες είπε...

kalynama
Μπορούμε να δείξουμε κάθε λεπτομέρεια, αρκεί να είμαστε εμείς οι ίδιοι αποφασισμένοι να χαρίσουμε και να πονέσουμε.

Καλώς ήρθες

Ανώνυμος είπε...

σε ιστό και κύμα
στην απόφαση και στον άλικο πόνο
μήτε η άρνηση, μήτε η πνοή μπορεί
ακόμη και σ' άσπρο μαύρο...

επέρχεται Άνοιξη!

καλώς σε βρίσκω πάλι!

ΚαληΜέρα σου

Hδονικά Μοναχική είπε...

Kαλημέρα Θαλασσινέ..

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καθαρή πορεία σε τρικυμισμένη θάλασσα... :)) Την καλημέρα μου! :))

Γωγώ Πακτίτη είπε...

στριμώχτηκαν τα χρόνια
σε μνήμες άλικες
σε δάκρυα που κυλούν
τις θύμισες.
κλείσε το φως,
η μοναξιά τρέφει το σκοτάδι
και άσε τη νύχτα συντροφιά σου
απόψε.
ίσως σου φέρει ότι άφησες...